Erica sin bursdag, mandag 23. november

Søndag etter kveldsmøtet kjørte me ein gjeng for å overnatte på stranda. Etter MYKJE om og men (fann ikkje veien, stoppa på McDonalds, kjørte til feil strand) kom me endeleg fram rundt midnatt. (Etter å ha kjørt heimafrå rundt 21:45....)

Det var mørkt, og ganske kaldt, så eg ver glad eg hadde tatt med meg gode klede. Takk til mamma for å ha lært meg det, hehehe. Me gjekk ut på stranda for å sove, og gjekk ganske langt for å komme til ein fjellvegg der det var ly for vinden.

Eg var livredd for slangar og edderkoppar, tenk kor farlige dei er då. Men dei bur no ikkje i sand, så eg klarar meg :)

Men det hjelp ikkje med ly for vinden når regnet kjem. Sidan te byrja å regne bestemte me oss for å gå tilbake til bilane...

Okei. Digresjon. Eg, Elisabet F. Giske, har blitt klomsete. Truth. Når me for til Tasmania i mai, klarte eg å dette ned trappa rett før me dro, og gjorde foten min lilla. For eit par veker sidan når me var i Sydney snubla eg og datt framfor operahuset. Kloms, kloms, kloms.

Og når me no gjekk tilbake til bilen, i mørkret, på stranda, tenkte eg "sand, sand, herleg sand", før sanda gjekk over til ein hard stein, heilt plutseleg. Eg datt flat på steinen, raspa opp deler av kroppen og fekk ei stygg, blødande tå. Æsj. Så no håpar eg den, og brannsåret på armen min blir bra før torsdagens graduation dinner.

I alle fall. Det slutta å regne, men 6 av jentene (me var 7 jenter) bestemte seg for å sove i 3 bilar, mens gutane og Erica sov på stranda. Eg sov så godt at eg ikkje eingang vakna til soloppgangen, men eg trur eg sov feil for no kan eg ikkje lyfte høgre armen min opp 45 grader ein gang, utan at den gjer vondt. Hmm hmm.

Når me vakna møtte me på dette problemet.


Jepp. Har eg nevnt at 10 floger her er meir irriterande enn ein billion floger i Norge? (Og at ingen skjønar ordet floger her, "Hva? Fluer?") Flogene går alltid etter munn og nase. Og der vil ikkje eg ha dei.....

Så me kjørte til ei anna strand, og hadde frukost eller meir brunch der. Grillmat, nam. Og så fann me ut at me var ganske trøytte, så me kjørte heim og sov.

På kvelden såg me Twilight: New Moon. Skummelt? Oh yes. Bra? OH YES. Har nokon andre sett den? Likte dåke den?

Ein fantastisk dag.

I dag for eg, Aynsley, Imogen, Rachel, Darren, Sam, Dag og Alex, dei fleste går i klassen min, inn til byen for å forsinka feire Aynsley sin bursdag. Eg og Ayns hadde planlagt ein konkurranse, men sidan me ikkje var så mange som me skulle vore, vart konkurransen i staden eit samarbeid, der me gjorde det me skulle gjort i konkurransen, men me konkurrerte ikkje om det. Eg endte opp med 484 bilete frå kvelden, og sjølv om eg har veldig lyst kan eg ikkje vise alle. Eg skriv nok meir om den ein anna dag, men her er NOKRE bilete


Me stappa 7 folk inn i telefonkiosken, noko som fekk denne turisten til å stoppe å ta bilete. Morsomt!



Australia har ein fantastisk pannekakerestaurant som heiter Pancakes on the Rocks. Kjempegodt. Pannekaker, is, banan og ein god saus på min!



Ein del av spelet var å gå bak så mange folk som mulig å ta bilete av dei utan at dei veit det. Her er vårt første offer, asiaten, som har Darren gåande etter seg. MORSOMT. Hvertfall om du var der.



Hey er Aynsley sitt offer (offeret me raudt skjerf, Aynsley bak)



Dette er framfor operahuset. (Operahuset er bak fotografen.) Me måtte danse foran operahuset, og eg dansa med Dag, som snurra meg rundt og rundt heilt til me begge datt. Eg datt berre litt, men fekk så latterkrampe at eg la me flat ned og berre lo. Du må kanskje ha vore der for å skjønne den, men det var kjempemorsomt.



Gutane viser styrke. Dag på bunnen, så Darren, Alex og Sam på toppen. Eitt halvt sekund etterpå var dei alle på bakken.



Jentene sit på ei løve. Eg, Imogen (framme), Aynsley (bak) og Rachel.



Alex bunde fast til eit tre med gaffateip. Me forlot han der. Heheh, neida :)



På toget heim hadde alle sjuke frisyrer, gutane slo til med afro, hockey og midtskill, Rachel og eg hadde det gøy på vår måte.

Hahahah. Bilete snakkar for seg sjølve. Brite....

God natt!

(Ps, Remi. Bilete. Kommenter)

hødgepunkta dei siste dagane.

I dag fann eg og Aynsley ut at me skulle gjere assessments samtidig, og konkurrere om å bli først ferdig. Etter 3 timar med hardt arbeid ropte eg "EG E FERDIG!"
Uttrykket på andletet hennar var best! Når eg sa det var ho nemleg på den siste setninga.
Haha, var fantastisk.

Ellers har eg snakka med mormor og morfar i dag, var veldig kjekt. Er 27 dagar til eg ser dei no, så det blir konge!
Mormor gav meg oppskrifta på muffinskaka si, og eg laga den. Vart veldig god, men ikkje så god som mormor si.

Det er alltid sånn. Når mormor gir meg oppskrift på noko, blir det alltid nesten like godt som mormor sitt. Som vaflar. Dei vert gode, men mormor sine vert betre. Eller potetstappe. Eller muffinskake.

Eg skjønnar det ikkje. Hmmm...



Uansett, gårsdagens andre store hending var albuminnspelinga. I mars hadde me 2009 albuminnspelinga, som kom ut i juli. For neste år hadde me albuminnspeling no i november, så dei har lengre tid å redigere den på før neste juli.

Det er ein drøss med FANTASTISKE nye songar. Eg elskar dei. Eg elskar tekstane, dei er utrulig djupe.

Det var i Sydney Entertainment Centre, same staden som me hadde Colour i mars, ver kjekt å være tilbake der.

Etterpå gjekk me rett opp gata til Chinatown og eg kjøpte thaimat. Har enno ikkje kome meg heilt inn i kinamat, men thai er ok. Til tider.

Eg hadde forresten ein veldig sterk thai ein gang, og då måtte eg ha litt melk for å stilne sterkheten. Det hjelp, altså!! : - )


Ellers så er eg framleis i lykkerus over Aalesund. Det var ein fantastisk kveld. Eg er utrulig imponert over taktikk og over laget. 10 mann så lenge, og framleis vinne, medan det var det andre laget som låg nede med krampe heile tida.

Snakkes snart. Heime om 27.

xoxox

GLEDE!

Verdt å være oppe til 02.31 for.

Den mest spennande kampen på lenge, både på grunn av det som skjedde, og fordi den hakka mykje når eg såg den på tv2.no, til dømes rett før det avgjerande straffesparket.

Eg grein når Aalesund scora 2-2 målet, kanskje delvis fordi klokka var 2, og eg sto opp 05.45.

Eg er imponert over at dei spela med 10 mann så lenge og likevel kom tilbake igjen og igjen.

Eg er sjokka over kor mange spelarar eg aldri har høyrd om, som keeperen, Stephenson og Philips. Og eg syns litle prinsessa var skjønn.

Og no BØR eg sove.

Skal prøve å blogge om dagens høgdepunkt seinare. I morga(?).

Dette var nattas høgdepunkt, dagens høgdepunkt kjem.

God natt. Her er det "i morga". Hahaha.

Brian og Bobbie

Brian og Bobbie Houston er hovudpastorane i Hillsong kyrkje. Dei er travle folk, og er mykje på reis. Grunnen til det er at dei er ganske store navn innan kristenliv, har hatt Hillsong Sydney i 25+ år og tilbringer masse tid i USA, + Hillsong London, Stockholm, Kiev, Paris, Moskva, Cape Town og Brisbane.
Dei reiser masse, og når dei er heime deler dei tida si på Hills, South-West, City og i Brisbane.

Derfor, er dei nesten som kjendisar her. Samtidig som dei er utrulig morosame, men og inspirerande, og fantastiske ledarar.

Når eg gjer car park for Hillsong Women kvar torsdag, og Bobbie er der, føler eg alltid at eg vinkar til ein kjendis når ho kjører forbi eller seier "How are you?"

Men eg har aldri snakka med nokon av dei. Vel... før i dag.
I dag var første kvelden av Men's Conference, ein bra kveld. Eg og Aynsley venta på Julia og Isabelle etter me var ferdige å tjene for å sitte på med dei heim.
Når me endelig gjekk var det ganske seint, kanskje ein time etter møtet slutta.

Me går til bilane og snakkar om folk. Plutseleg stoppar ein bil og ut stikk eit hovud og seier "Eg trudde dette var Men's Conference, det er jo fleire jenter enn gutar her." Eg ser opp, og der er Brian's hovud halvt hengane ute av vinduet.
Me blir satt ut litt og Aynsley klarar å få fram orda, "JA, me er her berre for gutane."
Julia seier "me klarar ikkje halde oss unna."
Brian får latterkrampe, og seier noko som "ha ein fin kveld"
Så køyrer han.

Før me ein gang før tid til å tenke, ser me at bilen bak han stoppa opp, og vinduet går ned, og der er Bobbie. (Dei køyrer alltid to bilar, for dei må vere der på forskjellige tider.)
Ho har eit uttrykk som eg har sett på mormor sitt fjes mange gonger. Eit uttrykk som seier "kva gjorde han no", på ein morsom måte...
Ho seier "what was that"
Me seier: "å, han berre kommenterte at det er meir jenter enn guter her på ein Men's Conference."
Ho ler, og seier, "tjente dykk?"
Ja, seier me.
"Tusen takk for hjelpa" seier ho. "Med alle desse menna. Det luktar ikkje akkurat som på Colour her (kvinnekonferansen)", legg ho til, og ler. og seier god natt.

Me går ca 2 meter før Ayns seier OH MY GOSH!! Så tar det to minuttar, før me alle innser kva me sa. Me klarar ikkje halde oss vekke frå gutar? What?
Sa me nettopp det til BRIAN HOUSTON?
What?

Anyways, det var dagens høgdepunkt, hehehe.
No må eg stikke ned, skal inn til Aynz's rom om 6 minutt og synge bursdagssang. Adjø!

Vår?

Det er november, og framleis vår i Australia. Men i dag føltes det ikkje heilt sånn.
Vår er som regel ikkje å gå heim frå skulen å kjenne svetten renne.
Vår er som regel ikkje tilbragt ved og i eit basseng.
Vår er som regel ikkje tresifra på Fahrenheitskalaen.
Vår er som regel ikkje varmare utanfor kroppen enn innanfor kroppen.
Om våren sit du som regel ikkje framfor PC'en i bikini, og dør framleis av varme.

(Klikk på biletet for å gjere det stort)
På biletet seier det 37 grader. Men klokka er 18.00 på nevnte bilete. Så sånn kan det gå. Kor varmt det var før i dag veit eg ikkje...

I dag hadde eg min første eksamen sidan juni 2008. Spenannde. Den var i doktrine. Så hadde eg den mest lærerike timen eg nokonsinne har hatt trur eg. Om Johannes' åpenbaring. Den timen forandra min oppfatning av kva Johannes' åpenbaring egentlig handlar om. Sjukt interessant.

Må berre legge ved dette biletet. Førre veke laga eg pannekaker, og den eine forma seg slik:
Nokon som ser kva dette liknar på? 10 poeng til den første som ser det!

Ellers så vart eg bitt av mygg i går, og armen min ser no slik ut:

Jepp. Raud og opphovna.

Då er det greitt å ha allergitablettar - og insektssalve frå Astrid! :)

Ha ein superkald dag heime! :)

SNAKKAST

Skypesamtale

...min fantastiske familie!