Minner

Raindrops keep fallin' on my head
And just like the guy whose feet are too big for his bed
Nothin' seems to fit
Those raindrops are fallin' on my head, they keep fallin'

Denne litt småtriste sangen var på hjernen min i dag. Grunn: Det regnar. For første gong på 2-3 veker kom det nedbør og det var veldig bra for naturen trur eg. Ikkje nødvendigvis så bra for meg, men heldigvis fekk eg no skyss begge veger.

Dette vêret minnar meg om norsk sommar. Relativt varmt (21 grader) og regn. Yes, det er slik det er i Norge. Sankt Hans føles ikkje som Sankt Hans om det ikkje er dårlig vêr.

Så sidan det minner meg om Norge og sidan det er påske og eg ikkje er heime og difor saknar heimen så sit eg no her og mimrar og ser på bilete frå i fjor sommar - mine 15 dagar i Norge.

Og så tenkte eg at de kan få mimre med meg!

EG og min FAVORITTBROR i Borggata på Leirvik. Eg syns det er morsomt at han går i shorts og eg med skjerf, seier vel litt om kva temperatur me er van med?

Familiebesøk, her av Hanne Mari sin REMI og søstera hans REGINE! Good times

Verdens beste MORFAR og eg var på fisketur (utan å få fisk) men me hadde det kos likevel. Då eg viste dette til Erica tippa ho han var 70, men nei, han blir (om eg ikkje tar feil) 88 i år! Han held seg godt!

Ein stor stor del av sommarlivet på Fitjar er bærplukking, her er KRISTIAN i slaget med bringebæra.

EG og HANNE MARI på vei til Bergen, biletet er tatt i baksetet på bilen til onkel Per.

Ååh, minner. Og det har slutta å regne. Kan ikkje klage, og livet er bra men gler meg til å kome heim.

Neste tur til Norge er om fem veker, reiser heim til min brors konf. Hurra!

Chapel.

Chapel.

Kvar dag, som regel midt på dagen har me chapel. Då er alle studentane på Hillsong College samla.

Me har lovsang + ein preken.

Nesten all lovsang er sunge av elevar + nokre få lærarar.

Chapel i går.

Fantastisk lovsang med elevar + ein lærar + to stykk frå Agapekyrkja i Ålesund som var på besøk.

Dei samme to var på Stord Bibelsenter januar 2008.

Dei samme to var grunnen til at eg høyrte om Hillsong College første gang. Dei heiter Adrian og Trine Westbrook.

Lovsangen var heilt konge. Me sang Hillsong-songar (som ein ofte gjer på Hillsong) og eg hadde sett ei sangliste som låg på scena før det byrja, og sett at alle songane var Hillsong, bortsett frå den siste som er I Exalt Thee (norsk navn: Vi opphøyer deg).

Etter dei tre første sangane, byrja dei på den siste. PÅ NORSK!

På skjermen sto det "vi opphoeyer deg" - lovsangsledarane sang skikkeleg tydeleg, og ALLE i heile salen sang med. Det var eit fantastisk øyeblikk. Eg kjente tårene pressa på, det var eit så sterkt øyeblikk.

Det eg tenkte var - tenk om me i framtida får sjå ein så stor gruppe med lidenskapelige nordmenn prise Gud på samme måten. Kor fantastisk ville det vore! Nokon enig?

Nytt innlegg, eg veit de har sakna meg :)

Hei! No er det ei stund sidan eg har oppdatert, og det kan eg ikkje anna enn å beklage. :) Grunnen bak det er Colour-konferansen som har vore ganske travel. Men no er eg her.

Eg skriv frå Blackberryen min, så eg har ikkje egentlig norske bokstavar, men eg har 'å'-en på "lim inn" så manglar berre dei to andre. Så det skal vel gå fint :)

I dag har herr Remi bursdag, GRATULERER!!! :D

Akkurat no sit eg på food-courten nedanfor kyrkja og er i ventemodus. Har gjort set-up til i kveld og skal no vente her. Kva betre å gjer enn å oppdatere bloggen? :)

Okei, eg har litt for masse eg kunne sagt, så eg trur eg heller kan fortelle litt småhistoriar. Sidan dette tastaturet er relativt lite, hehehe :)

Så soendag morgoner gjer eg Auditorium Connections Team. Poenget er at foer gudstenesta startar er me inne i salen og ser etter folk som ser ut som om dei er aleine eller tar bilder/ser i taket/andre ting som betyr at dei er nye.

Så er meininga at eg skal gå opp og sei "hello, I'm Elisabet and I'm from the welcome team". Og det er jo heilt greit det. Bortsett fra at med få unntak har dei vore der i 20 år!! Og det er jo litt kjipt når eg har vore der berre i litt over eit år, hahaha :)

Oj, og i morga skal eg på KOMLEmiddag!

På konferanse 2 gjorde eg HEAD COUNT. Det vil seie å telle kor mange folk det er i salen + i andre deler av bygningen - i mitt tilfelle; backstage og underetasjen.

Ein ville trudd det tok litt tid, men nei. Sidan salen var full trong me berre telle "hola" - dei tomme setene. Og det gjekk kjapt. Det var ein ganske kjekk jobb :)

Ellers er livet bra og eg troett, så eg trur eg sluttar no.

Snakkes seinare :)

Eventyr?

Det var ein gong for lenge lenge sidan, den gongen det snødde om vinterane og det aldri var over 30 grader om sommarane ein mann som heitte...

___

Nei. Eg gidd ikkje ta det i eventyrform. Eg tar det den ekte måten.

Eg skulle bare inn å fortelle dagens morosomaste hending.

Eg har ein lærar som er ganske dårlig med navn. Faktisk, eg har fleire lærarar som er dårlig med navn. Og denne er ikkje den verste.

Men i alle fall. I dag hadde eg denne læraren. og det blei ufattelig morsomt.

Du skjønar.

Ei i klassen min hadde bursdag. Dei fleste visste det, og ein del av oss hadde gratulert ho. Men eg tenkte, hey, eg kan sei det til læraren då, så kan me synge for ho. Så eg gjekk bort til han og sa det - medan me hadde gruppearbeid.

Eg sa til han - i dag har Shinobu bursdag, me hadde kake i klassen i går, men me kan kanskje synge for ho. Han seier - jada!

Eg går tilbake, og gjer ferdig gruppearbeidet.

Så kjem han fram og seier at me skal komme tilbake, noko me gjer. Så seier han 'Me har ein bursdag i dag, nokon som veit kven som har bursdag?'

'Jaaaaa', seier me. 'Shinobu'

'Stemmer', seier han. 'La oss synge for Shinobu.'

Så byrjer me å synge. "Happy birthday". Men medan han syng står han vendt mot hans høgre og peker på ei anna jente, Sheneila

Uuhm, pinlig! Hahahaha.

Alle i klassen er no heilt "kva skjer", fulgt av diverse folk som peker og seier "she's there".

Etter å ha sunge sikkert halve sangen oppdagar læraren og at han har feil person, og sangen sluttar, fordi alle ler, inkludert Shinobu.

Ei blanding av forvirring og latter er på alle sine fjes, og læraren prøver å redde situasjonen litt. Han seier "du blir 27? eller var det 28?" Ho er 37.

Eg sa nemlig til han at ho var 27+10, for det er det ho seier (litt sånn tante Berit), men han høyrte sikkert feil.

Uansett endte den timen med ganske masse latter.

_____

...... snipp snapp snute... bla bla bla

Rim?

I dag skal eg prøve noko nytt.

Ja i dag skal du ikkje bli snytt.

Eg skal prøve å skrive på rim.

For det får meg til å føle meg fin. (what?)

Det aller første eg vil sei,

er unnskyld for at eg er treig.

Eg oppdaterer ikkje så ofte,

like ofte som eg går med kofte.

Mitt søskenbarn som alltid har eit glis

er no i storbyen Paris.

Der har ho tatt ein tur på ferie

Fytti kor sjalu eg er på det.

Om ei veke er det kvinnekonferanse.

Då tipper eg eg får hoppe rundt og danse.

Me har to konferansar på rad

Etterpå er eg nok sliten men glad.

Eg kjem til å skrive eit innlegg til.

Og eg håpar du ikkje går deg vill.

Men at du heller skriv ein kommentar,

på begge to, slik som far.

:)