Tre minus ein.

Topp to veldig gode grunnar til at eg kjenner julestemning:

1. Plast-tre
2. Varme

Topp to veldig godt oppdaterte bloggarar:

1. Malin
2. Meg

Topp to ting eg gler meg til på laurdag og søndag.

1. Å ha ein cm å gå på for beina på flyet.
2. Å sitte i ro i ca 9 og 11 timar på rad (eg er jo litt lat, så det blir nok deilig)

Topp to ting eg er heilt sikker på at kjem til å skje i jula:

1. Mormor legg mandelen ho får oppi grauten til Kristian utan at han merkar det.
2. Sola snur.

Topp to ting eg ikkje kjem til å trenge i Norge.

1. Solkrem.
2. Edderkoppspray.

Topp to ting eg kjem til å trenge i Norge:

1. Ein rosa kjeledress.
2. Paprikachips.

Topp to grunnar til at eg legg meg klokka tre om natta for tida.

1. Malin
2. Friends (nei, eg meiner ikkje å høyres kul ut å ikkje seie "vener", eg meiner tv-serien.

Topp to bokstavar i alfabetet:

1. Q
2. Æ

Topp 15 tal:

1. 11.
2. 7
3. 111
4. 1
5. 11111
6. 1111111
7. 111111
8. 1111
9. 5
10. 4
11. 3
12. 2
13. 0
14. 6
15. 8

Stories from a long time of being to lazy to blog.

Grunnen til at eg ikkje har skrive på ei stund er ikkje at eg ikkje har noko å skrive men at eg har for mykje å skrive og ikkje veit kvar eg skal byrje.

Eg kunne skrive ei oppdatering om alt som har skjedd og skal skje kronologisk, men eg trur eg heller vil skrive om folk.

Helga. Eg byrjar med noko som gjer meg glad. Neste laurdag lokal tid set eg meg på eit fly til Norge. Ved sida av meg sit vakre Helga. Helga er frå ein liten stad utanfor Ålesund, men medan ho har vore her har foreldra hennar flytta til Bergen. (Kvifor ikkje?) Så ho skal fly til Bergen med meg. Det gjer meg glad at me flyr heim saman. Fordi (1.) me flyr HEIM. Jul, snø, glede, Norvegia. Og fordi (2.) eg flyr ikkje åleine. Eg treng ikkje ta med meg bagasjen min inn på toalettet. Og fordi (3.) eg flyr med Helga! Ho er så kjekk ;)

Borrelåsen. Borrelåsen er ein person. Borrelåsen bur på Stord og studerer til å bli førskulelærar. Borrelåsen har ei kul søster.

Okei, det starta med at ein eller anna gong at mi søster kalte meg "Liss." Så vart det til "Lisso." Etter ei stund kom "Skolisso" Sidan eg var Skolisso kalte me ho Borrelåsen. Den siste veka eller så har me sendt ca ein email til kvarandre kvar dag med eit bilete av kva me gjer.

Mine har hatt titlar som "Skolisso i sitt element", "Skolisso ska snart på Harry Potter", "Skolisso skype med mamsen sin", "Skolisso glede seg te jul" og "Skolisso ska på ball".

Borrelåsen sine har hatt titlar som "Borrelåsen har fått lange negle", "Borrelåsen spise frokost" og "Borrelåsen kjørte ein tur med bilen i dag." Heilt kvardagslig altså ;)

Jamie. Jamie er ein veldig god venn. Kvar gong me sit ned saman vert kvardagen betre. Mykje betre. Jamie held til inne i PC'en min, der han konstant skriv nye songar han kan synge til meg. Jamie sine melodiar er som balsam for sjela. Til og med når han syng songar som egentlig ikkje er hans, gjer han dei til sine egne.

Jillayna. Ho er blond, vakker og får meg konstant til å gråte. Ikkje fordi ho er ond, men fordi eg hugsar at når eg kjem tilbake til Australia er ho ikkje her lengre, og eg veit ikkje om eg nokon gong ser ho igjen før me møtes i himmelen. Ho drar til Toronto liksom. RUDE.

Erica. Erica klarar ting eg aldri kunne klart. Erica og eg budde saman frå januar 2009 til juli 2010. No har me vore separert i snart eit halvt år, og det var nok for ho så no flyttar ho jammen inn i huset mitt i desember.

Uansett, Erica fylte 23 den 23. november, og samme dag kom mora hennar på besøk til Australia. Dette var første gong Erica har sett mora si på nesten to år. Erica har nemlig ikkje forlatt Australia sidan ho kom når eg kom første gang! Imponert!

Caroline. I vår söta bror sitt land uttalar dei visstnok ikkje e'ar på slutten av orda. Caroline uttales nemlig som Caroliiiin og Christine uttalast som Christiiiiin. Uansett Caroline er ein av dei folka eg alltid har kjent medan eg har vore her, men i det siste har me hengt ein del og det likar eg. Ho er verdens skjønnaste litle blonde svenske. Caroline er no ferdig med sitt tredje år på college og skal no heim. Trist. Men bra. Fordi når eg ein gong kjem heim til Norway kan me henge, yay.

Katy. Jade. Dan. Saman i ein konspirasjon mot meg.

Paranoid? Eg?

På tysdag hadde me Sisterhood United som er vår fantastiske kvinnemøte. Til vanlig gjer eg carpark - a.k.a vinkar og smilar til folk når dei kjem inn, og fortel til dei andre over radioen når det kjem folk med baby i bilen for dei får betre parkeringsplass ;)

Uansett. På tysdag var det den siste sisterhooden i året og det var på tysdag kveld i staden for torsdag dagtid. Derfor hadde dei skaffa ein drøss med gutar til å gjere vår jobb. Så me skulle berre gjere carpark i ein liten halvtime og så skulle dei gjere resten.

Så eg og to gutar gjekk på den carpark-inngangen eg tår på. Eg kjente ingen av dei, så det var litt awkward, men me sto no berre å snakka me. Så snakka Dan (kveldens carparkledar) til meg over radioen og spurte om ein bestemt av gutane (huskar ikkje kva han heitte) kunne komme over til ein annen inngang.

Når han gjekk var det berre eg og han andre igjen, og eg tenkte "hmm, når eg går er han her åleine, så eg kan no kanskje berre vere igjen å hjelpe til, for han kan ikkje gjere det åleine."

Ti minutt seinare er Katy og Jade på radioen og seier "Elisabet, me er ferdig." Eg seier "Du eg trur eg blir litt lengre eg, fordi han som er her er heilt åleine" Katy: "Jaja, om du har så ufattelig lyst til å bli, så skal ikkje eg tvinge deg til å dra." Dette er litt awkward sidan ein random gutt et har kjent i 20 minutt står attmed meg. Så seier Dan, som er min leder i Powerhouse over radioen. "Elisabet, berre få nummeret hans og stikk." RUDE!!!!!!!!!!!!!! Men litt morsomt. Satsar på å aldri treffe gutten igjen (og eg har forresten allerede gløymt koss han ser ut, haha).

Sist men ikkje minst:

Carmen.

Min teori er at eg har vokst opp i verdens beste familie. (Amen?) Etter at eg kom til Australia har eg vore ganske familielaus. Huset mitt har vore som familie men når eg først kom her var det ingen i huset mitt over 23 år. Redninga? Street Teams.

Carmen og Gus er i 70-åra, nærare 80. Dei er frå Malta og har ein tjukk aksent. Dei har fleire dusin barnebarn, men ingen som besøker dei like ofte som Street Teams. Eg ser Carmen kvar laurdag. Nei vent. Løgn. Eg SÅG Carmen kvar laurdag.

For to veker sidan hadde eg nemlig min siste Street Teams. TRIST! Og det verste av alt: Carmen var ikkje inne den dagen! Så eg må komme å seie adjø ein gang til trur eg.

Kanskje kjem te fleire historiar seinare.

Men men.

Masse kjærleik

Ylvis - Knipse med venstre

Det var ein gang...

... Elisabet var på nyhetene.

I det 21. sekundet kan du sjå hovudet mitt bakfra! HAHA!

A21

**** Les dette innlegget når du har litt tid, det er langt og har to filmar, så ikkje les fort gjennom det. ****

I can't stand your religious meetings.
I'm fed up with your conferences and conventions.
I want nothing to do with your religion projects,
your pretentious slogans and goals.
I'm sick of your fund-raising schemes,
your public relations and image making.
I've had all I can take of your noisy ego-music.
When was the last time you sang to me?
Do you know what I want?
I want justice—oceans of it.
I want fairness—rivers of it.
That's what I want. That's all I want.

-

Amos 5:21-24 (The Message)

-

-

Dette innlegget handlar om slaveri. Moderne slaveri. Dagens skjulte realitet i store deler av verda.

Menneskehandel.

Eg trudde at det ikkje var slavar på jorda, at det var noko som skjedde for 200 år sidan. Det er ein løgn. Det er fleire slavar på jorda i dag, enn det nokon sinne har vore i historia.

I dagens Europa er dette eit svært problem, og det skjer overalt, ikkje berre i aust-europa.

Slavane blir satt ut i prostitusjon og kan bli tvinga til å selge seg til mellom 40 og 110 "kundar" per DAG.

Eg vil gjerne gi dykk litt statistikk om problemet slik at dykk forstår kor stort det er:

• Menneskehandel av kvinner er det ant største globale organiserte kriminaliteten i verda i dag. Det vert handla for ca 12 milliardar US dollar i året - ca 70 milliardar kroner.
• Det er 1 390 000 millioner ofre av sexslaveri.
• Over 25 prosent av desse kjem frå Sør- og Aust-Europa. (Dette betyr ikkje at dei blir der, dei blir ofte sendt til andre land.)
• 90 % av ofre av menneskehandel som vert sent til EU-land ender opp i sexindustrien.
• Ein av ti personar i Ukraina kjenner nokon som har blitt offer for menneskehandel.
• Kun 1-2 % av ofre blir redda, og kun 1 av 100 000 europearar som er innvolvert i sexslaveri blir straffedømt.

Kjelde: http://www.thea21campaign.org/index.php?option=com_content&view=article&id=151&Itemid=306&lang=en

Kva gjer A21?

A21 står for Abolishing human traffiking in the 21st century - dei vil at menneskehandel skal bli avskaffa over heile verda i løpet av det 21. århundret.

A21 jobber for å få folk i verda til å skjønne kor svært dette problemet er, for å få folk stilt for retten der det er mogleg, og for å redde ofre og tilby oppfølging.

I tillegg ønsker dei å jobbe preventativt, slik at i staden for at dei må redde ofra, å gjøre slik at ofra aldri vert offer.

Hellas er Europa's menneskehandelsentrum, så hovedplassen dei jobbar frå er i Tessaloniki i Hellas.

Kilde: http://www.thea21campaign.org/index.php?option=com_content&view=article&id=161&Itemid=307&lang=en

Kva kan me gjere:

21 måtar å hjelpe på:

1. Gjer saken kjent. Fortel vennene dine om det. Ta vekk tabuet fra det. Det å late som problemet ikkje finst gjer ikkje problemet mindre. Det gjer problemet større, fordi ingen gjer noko med det :)
2. Bruk talentet ditt. Skriv ein blogg om det, mal eit bilete, bruk eit sportsarrangement, skriv ein sang om det, lag ein film om det. Eg var på ei danseforestilling no nylig og den eine dansen var om menneskehandel. Veldig sterkt.
3. Invester i nokon sin fridom. Om du kan, så kan du støtte A21 gjennom pengestøtte- treng dei det veldig! I så fall kan du lese meir om det her. http://www.thea21campaign.org/index.php?option=com_content&view=article&id=147&Itemid=309&lang=en
4. Driv med lobbyvirksomhet. Om ein for forandra diverse lovar som har med menneskehandel og sexslaveri og gjere kan det bli lettare å stille dei som sel kvinner for retten.
5. Organiser ein innsamlingsaksjon. Inspirasjon? http://www.thea21campaign.org/index.php?option=com_content&view=article&id=144&Itemid=311&lang=en
6. Hjelp redda ofre. F.eks. Send klede til redningshuset i Hellas, mange redda ofre kjem inn med kun det dei står og går it. Du kan og kjøpe produkt laga av redda ofre frå menneskehandel. - www.nightlightbangkok.com
7. Faste på den 21. dagen i månaden. Den 21. dagen i kvar månad, fast for arbeidet A21 gjer i Hellas, Ukraina og rundtom i verda.
8. Hjelp til. Du kan gjere frivillig arbeid for A21. Dei treng blant anna hjelp til research, web design, foto og grafikk. Gå på nettsida for å finne emailaddressa om du kan hjelpe.
9. Start ei gruppe for å gjere folk bevisst på kva som skjer. På din arbeidsplass, skule, kyrkje eller liknande. Få vener involvert i å spre fakta til ditt nærområde.
10. Kjøp fair trade. På denne måten minskar etterspurnaden etter produkt laga av slavar. (Her er det ikkje sex-slavar men andre slavar. Alt slaveri skal vekk frå jorda!!!!)
11. Vær fadder for dei som er i risikosona. Fattigdom er ofte ein av grunnane bak menneskehandel. Fattige blir lett frista av mannen som seier at han kan gi dei eit pass og sende dei til vesten der dei kan jobbe og tjene eigne pengar, men som ender opp med å tvinge dei til sex-slaveri. Vurder å bli fadder for eit fattig born i eit anna land. Det skal ikkje så masse til.
12. Vær praktikant ein sommar. I Hellas. Varme og forandre verda på samme tid. Ta kontakt med A21 om dette er interessant.
13. Lær meir om temaet. Det er mange ressurser du kan få tak i. Nokre av dei står her: http://www.thea21campaign.org/index.php?option=com_content&view=article&id=150&Itemid=308&lang=en#21things13 .
14. Oppdater deg om nyhende: Følg med her på det siste om menneskehandel.
15. Bruk nettet. Post videoar på nettsida di, Facebook eller blogg eller liknande. Du kan og joine A21 si Facebook-gruppe.
16. Be. Bønn er kraftig, og kan forandre liv. Ikkje undervurder det!
17. Motiver media. Gjerne oppmuntre di lokalavis eller tv til å dekke historiar om menneskehandel eller om kva du har gjort for å stoppe det.
18. Følg med! Om du ser noko mistenkelig, varsle politiet. Her kan du lese kva du bør sjå etter.
19. Jobb for fridom. Vurder ein jobb der du kan hjelpe rettferda å seire. Her er ein av mange å vurdere: www.ijm.org/careers.
20. Samarbeid. Kontakt A21 med feedback, idear, gode kontaktar å ha og viktig informasjon. Dess meir me samarbeidar, dess større trussel er me mot menneskehandel.
21. Hjelp ofre å rømme. Korleis det kan sjå ut er forskjellig frå land til land, by til by, stad til stad. For idear: http://nhtrc.polarisproject.org/.

Kilde: http://www.thea21campaign.org/index.php?option=com_content&view=article&id=150&Itemid=308&lang=en

Årets siste innlevering.

Årets siste innlevering er innlevert.

Kake?

'

Blue.

- like the ocean -

- like the sky on a sunny day -

- like a sad day -

- like the Blue Mountains -

- like a car -

- like Brian Houston's shirt -

- like happiness -

- like part of a rainbow -

- like half of my wardrobe -

- like the river in Jeremiah 17:7-8 -

- like staring into eternity -

- like the seats and the carpets -

- like innocent eyes -

Blue is beautiful.

But how boring would the world be with only blue. What would we miss out on?

Created for community.

Maybe someone you see today will bring new colours into your life.

USA - minner for livet.

Her er høgdepunkta frå turen til California og Kentucky:

1. San Francisco.

Vakker, vakker by. Me køyrte over Golden Gate-brua. Så køyrte me inn til byen og hadde Clam Chouder i eit rundstykke. Dette var ei skjellsuppe. Den var litt ekkel, men verdt det.

Seinare sto me i kø i tre kvartaler for å komme til den berømte gata Lambard Street. Denne gata er for bratt til at hestane kunne køyre opp, så dei la den i sikksakk.

San Fran var alt i alt ein veldig vakker by, som minnte meg om Bergen på mange måtar. Tar gjerne turen tilbake ein anna gang. (Men eg kunne nok ikkje budd der.)

2. California.

Santa Cruz. Nydelig, tåkete by.

Redwoodskog: Fantastisk.

I Monterey dro me ut på kval-titting. Me såg humpback-kvalar, som visstnok er knølkvalar på norsk, pluss spekkhoggarar. Når eg seier me såg, meiner eg onkel jarl studerte, mens eg såg opp eit par sekund om gangen fordi eg var så kvalm av å være på sjøen.

Men spekkhoggarane var kjempenære, dei var rett ved båten, og svømte under oss osv. Veldig nydelige.

3. Bryllupsførebuingar.

Dette inkluderte å være med på kjoleprøving, bridal shower (under), mange mange ærend, sminkekveld, bli med Vanessa på jobb osv. Her er bilete:

Emily og eg på bridal shower, her med kaka me seinare skulle ete.

Eg, Matilda og Gabby, som but med Vanessa på den samme kvelden.

Sminkekveld. Fra venstre: Joy (Vanessa's mor), Vanessa (BRUD!), Mary Joy (Vanessa's søster og forlover), Katie (sminkedama), meg og Emily.

Eg tok PEDIKYYYYYYYYYYYYYR for første gang, yay!!

Her er eg, Emily og Matilda på rehearsal dinner, middagen dagen før dagen.

YUMMY svensk kake på rehearsal middagen. Den var laga av mareng og var noko av det beste eg nokon gong har smakt. Umulig å beskrive. Målet mitt er å lage den ein gong i mitt liv. Nam.

4. Bryllupsdagen!

Her er eg i bilen på veg til kyrkja. Med ein ballong. Man skal alltid ha noko å pose ved sidan av ;)

EKTEPARET!!!!!!!!!!!!!!!!! DEI ER GIFT!!!!! WOHOO!! Kjempevakker kjole!

Her danser me svensk dans på dansegolvet. Kjempemoro. Det er ein dans om ein person som driv med isfisking, og dette biletet er tatt heilt på slutten når me har fått fisken! haha.

Hei!

********** Dette skreiv eg for 7 dagar sidan, sorry, haha********************

No sit eg i senga og skriv i eit word-dokument. Eg har nådd grensa for internett denne månaden, og har difor ikkje meir internett før laurdag eller søndag, ikkje heilt sikker. Planen er difor å ta dette innlegget med på skulen i morgon og poste det på biblioteket. Så eg håpar eg hugsar det, viss ikkje blir det vel til at eg finn dette innlegget om eit par-tre år. Men men, då blir det i alle fall bra lesing til meg om tre år.

I går hadde eg ei veldig interessant innlevering. Min første teologioppgåve, den var om forskjellige teoriar rundt forsoninga (altså – kvifor fører Jesu død til evig liv for meg?), guri kor interessant. I like it. Eg samanlikna ransom/christ victor teorien med penal substitution teorien. Veldig bra.

Basically den første handlar om at – då Jesus døydde på korset overvant han djevelen og fekk makta over menneska tilbake. Det kan ikkje stemme, fordi korleis fekk djevelen makt over oss? Og kvifor møtte Jesus dø for å få makta tilbake, når me VEIT at Gud er mykje større enn djevelen og difor aldri har gitt makta over til djevelen in the first place.

Den andre handler om at Jesu død tilfredsstilte Guds krav om rettferd. Dette kan ein og setje nokre spørsmålsteikn med. Om Gud trong Jesu død for å tilgi syndene våre, kvifor seier han då til fleire folk i det nye testamentet (før sin død) ”dine synder er tilgitt”? Og kvifor må ein fredsgud ty til blod for å få fred på jorda?

Eg trur kanskje ikkje at me nokosinne heilt veit kva korset eigentleg meinte for oss før me står face til face med Gud, men det er veldig interessant å studere og filosofere over.

Det var herleg å bli ferdig med oppgåva, for eg har ganske mange og gjer før eg drar.

Det er nemlig 9, snart 8 dagar til avreise USA.

Eg reiser frå Sydney klokka 15:45 lokal tid den 14. oktober.

Eg kjem fram til San Francisco klokka 11:15 lokal tid den 14. oktober.

Eg kjem altså fram før eg har reist. Kor vittig er ikkje det? Det får turen til å høyres ganske liten ut, eller kva?

Grunnen er at eg kryssar den internasjonale datolinja. Den ligg ca midt i stillehavet, og på venstresida av den startar dagen, og på høgresida sluttar dagen. Australia er difor ein av dei første landa som får ny dag, og USA (spesielt vestkysten) er ein av dei siste dagane som har dagen. Så når eg drar frå Sydney er det framleis 13. oktober i USA og når eg er framme i USA er det blitt 15. oktober i Sydney. Det får turen til å høyres lang ut…

Sydney – USA er ca 13,5 timar, noko som er ca halvvegs til Norge, så det er ikkje så gale. Eg tenkte på det i dag, at før syns eg 5 timar til Syden var ubegripeleg langt. No er det ingenting. Ikkje i forhold til Norge – Australia. Perspektiv!

Uansett, turen heim tar 20 timar, frå Lexington til Sydney – det er også mykje mindre enn Noreg. Den tar som regel ca 27. Så eg skal nok klare meg. Og dessutan har eg noko å lese på på vegen.

For tida les eg nemlig ei bok som heiter ”Boundaries”. Den handlar om å setje grenser. Om å sei nei når du bør sei nei og om å sei ja når du bør sei ja. Det første kapittelet heiter ”a day in a boundaryless life” (ein dag i eit liv utan satte grenser) og det siste (som eg ikkje har kome til enda) heiter ”a day in a life with boundaries” (ein dag i eit liv med satte grenser). Eg håpar det siste kapittelet er bra, for det første irriterte meg grenselaust.

Sherrie, dama det kapittelet handla om sa ’ja’ til ALT. Bortsett frå det ho burde sei ja til. Kort skildring:

6.00 – Ho står opp, og tenker på gårsdagen, då ho skulle ha sydd eit karnevalskostyme til dottera, men mora kom på overraskelsesbesøk, og då Sherrie sa at ho var veldig opptatt sa mora ”eg kan forstå at du ikkje vil ha meg her, eg er jo tross alt gammal og uviktig” Sherrie sa” nei nei nei, eg er så glad du kom, la oss ha kaffi saman.”, og gjorde ikkje ferdig dottera sitt kostyme. Derfor må ho gjere det i dag.

8.45 – Ho er sein på jobb, og meiner det er ein del av livet.

11.59 – Ho får ein telefonsamtale frå ei venninne som treng nokon å snakke med, og går glipp av halve lunchpausen og kjøper seg ferdigmat.

16.00 – Ho er på vei ut av kontoret, då sjefen kjem til ho med arbeid han seier kjem til å ta ein time som han treng til dagen etter. Sherrie tenker i sitt stille sinn at det nok kjem til å ta 5 timar, at ho veit at sjefen kunne gitt ho dette arbeidet for to veker sidan og at ho er lei av å fikse alt for han. Likevel seier ho ”ja, sjølvsagt kan eg hjelpe!”

19.00 – Middagstid. Telefonen ringer. Sherrie tar den. Det er ein ledar i kyrkja. Ho spør om det passar å snakke. Sherrie lyg og seier ’ja’. Dei skal ha ein weekend for damer denne helga, som Sherrie skal være med på som deltakar. Ho som skulle arrangere aktivitetane har trekt seg, og dei treng nokre andre til å hjelpe. Kan Sherrie hjelpe? ”sjølvsagt!” ** PS – Word ville at eg skulle oversette ”weekend” til ”vekeslutt”! Så vittig!

Dette er berre noko av det denne dama går gjennom i løpet av ein dag. Ho kjenner ikkje til ordet ’nei’. Og det er SÅ frustrerande!!

Men eg anbefalar verkelig denne boka. Den fins sikkert på norsk, viss ikkje kan den brukast til nyttig bok og engelskbok, hehehe.

Men, no lukker eg pc’en, opnar boka, og tar et steg nærmare det siste kapittelet.

Og forhåpentligvis ser du dette innlegget i morgon!

Masse kjærleik,

Elisabet xoxoxoxoxoxoxoxoxxoxoxoxoxoxoxoxooxoxoxoxoxoxoxxoxoxoxoxoxoxoxoxox

*************

Jaja, det som er nytt er at eg drar om TO dagar, og at eg har gjort ferdig boka. Og det siste kapittelet gjorde boka verdt å lese. Elles er alt det andre det same, haha. Natta!

Under: Mitt profilbilde på Facebook, og mi kjære søster sitt profilbilde! Er me ikkje skjønne?

JUL

I går var eg ute og jogga, og på veg heim stoppa eg for å tøya ut. Medan eg sto og tøyde ut, i mine egne tankar såg eg plutselig at noko datt ned frå eit tre (sjå bilete)

Det er ikkje nøtter, eg veit ikkje heilt kva det er, men me kan late som om det er nøtter.

Og det fekk meg til å tenke på den ultimate julefilmen - tre nøtter til askepott.

Eg skulle forklare den til ei eg bur me i går.

Det gjekk ikkje veldig bra.

"Uhm, den er på tsjekkisk eller noko." Allereie der var ho skeptisk.

"Men den er dubba til norsk" Dobbel skeptisk.

"Og det er den samme mannen som har ALLE stemmene." Tvilar på at ho nokon gong kjem til å sjå den, ja.

Men når ein tenker over det, så er det egentlig litt sjukt at den samme mannen har alle stemmene. Men me elsker det. Om NRK hadde skifta oversettelsen til mange forskjellige skodespelarar si stemme hadde det nok gått eit ramaskrik over det norske land...

Eg elsker Askepott.

Eg elsker JUL!

Medan eg plukka opp "nøttene" fra bakken tenkte eg på alt som hender på julafta.

Julafta for meg er ein perfekt dag.

Me står opp, og har frukost, ser litt på TV, har heilt vanlige klede. Så byrjar me på Askepott når den kjem på, og ser ca halve filmen før det er graut hos M+M.

Så har me graut og når eg var liten fekk eg alltid mandelen. Dei siste åra har mormor fått den. Nei, eg meiner Kristian. Mormor snik den nemlig alltid oppi grauten hans, og den einaste som ikkje merkar det er han. Så då får han mandelen, og marsipangrisen, noko som er like greit for verken eg eller Hanne Mari likar marsipan.

Når grauten er ferdig er Askepott og ferdig. Så lar me den synke, går og skiftar til finklede og går i kyrkja. Etter kyrkja har me middag hos mormor og morfar igjen. No byrjar eg å setje pris på å bli vaksen, for det betyr at eg no likar ribbe. Trivelig.

Så går me ned til oss og opnar pakkar, før me har kaffimat saman og ringer til folk for å sei TAKK!

Så speler me som regel eit eller anna spel som nokon fekk i presang.

Suksessoppskrift.

Om crapberriar, USA, hjernen, homofili, helse, Antarktis og mangel på sollys.

Eg innser at eg har vore svært sløv med denne bloggen i det siste. Beklager!

Det er masse som skjer for tida. Ein av tinga som skjer er jo som sagt USA-turen, men meir om den seinare.

Først - ein av mine næraste vener er i koma, nemlig blackberrien min.

Eller som min venn seier - crapberryen. Fordi den er ganske teit.

Slik skjedde det.

Ein dag i byrjinga av august sett eg ladaren i, fordi batteriet er veldig lågt og det var fullada nettopp. Når eg sett ladaren i skrur mobilen seg av. Sidan har den ikkje vore på.

Etter å ha sendt den inn to forskjellige stader for reperasjon fekk eg den endelig igjen på tysdag. 'Legane' seier at det ikkje er håp.

Eg har lagt den i ein pose med ris fordi det visstnok skal hjelpe, dei seier det er vatnskade.

Det er håp til ein gir opp håpet, og eg skal ikkje gi det opp.

Venninna mi Juliette sin mobil datt i toalettet og ho hadde den i ein rispose i fire dagar og då var den så god som ny.

Ellers så tenkte eg at eg kunne fortelje litt meir om denne USA turen. Venninna mi Vanessa er frå Canada, men budde i Kentucky før ho kom hit. Der møtte ho Beau og dei vart saman. Så kom ho hit og var her i 2009 med meg. Så reiste ho heim og dei visste heile tida at dei kom til å forlove seg då. Ho sa til meg at ho kom til å invitere meg til bryllaupet. Eg sa at eg ikkje kunne komme.

På fredag i førre veke fekk eg invitasjonen. Og eg tenkte "ååhh, eg skulle ønske at eg kunne dratt. Men eg kan ikkje. Men tenk om det hadde vore neste år, då kunne eg dratt for då får eg støtte fra Lånekassen... Eg hadde så dratt om det var neste år."

Men så kom eg på at kva om eg berre låner pengar frå mor og far og drar no og betaler dei tilbake når eg får stipend?

Eg ringte til mamma og ho og Hanne Mari sa at eg måtte dra! Så då drar eg.

Onkel Jarl og Åse Marie bur i California, den gråe på vestkysten. Vanessa giftar seg i Kentucky (Ky), den lyseblåe sør for Illinois og Ohio. Så eg flyr over store deler av Amerika, det blir kjekt.

Ellers så har me hatt eit seminar i kyrkja denne veka. Det er eit helbredelse-seminar som fokuserer på fysisk, mental, åndelig, finansiell og seksuell helse. Det har vore veldig interessant.

Den første kvelden i går, hadde me Doktor Robi Sonderegger som er ein klinisk psykolog, som studerer hjernen. Han sa diverse interessante ting.

• 90 % av ALT me (vitskapsmenn) veit om hjerna i dag har blitt funne ut av dei siste FEM åra.
• Om du førestill deg at du gjer noko, vert du betre til å gjere det. Faktisk gjorde dei ein undersøkelse der dei hadde tre grupper. Dei sjekka kor flinke dei var å treffe korga med ein basketball. Så fekk den første gruppa beskjed om at kvar dag skulle dei trene 15 minuttar på å kaste ballen i korga. Den andre gruppa fekk beskjed om at kvar dag skulle dei i 15 minuttar late som dei hadde ein ball i handa, sikte og late som dei kasta den i korga. Den tredje gruppa skulle ikkje ein gong tenke på ein basketball. Og resultatet - den første og andre gruppa forbetra seg like mykje - når du tenker på ei handling gjer den deg betre.
• Dersom nokre andre gjer noko sender nevrona i hjernen vår signal ut som om den gjer det sjølv. Difor, når du ser på ein romantisk film og hovudpersonane vert saman i slutten, eller noko trist hender, får du ein følelseslada reaksjon. Eller kanskje det berre er meg.... Men eg trur det var difor eg syns slutten på Rain Man var verdens tristaste når eg var liten. Hovudpersonen måtte sende sin autistiske bror vekk med eit tog, det er heilt feil!!
• Sitat Robi Sonderegger: "Å ikkje tilgi andre er som å drikke gift og håpe at den andre personen dør."

I dag var Sy Rogers og talte.

Sy vokste opp i eit vanskeleg miljø, mora var alkoholikar, og døydde av fyllekøyring, stefaren misbrukte han, faren sendte han frå seg etter mora døydde fordi han trudde det var for hans eget beste, han kom inn i eit homofilt miljø, han var på veg til å ta kjønnskifte då han møtte Jesus. Han snakka om veldig mykje bra:

• "Heterofile mennesker kjem ikkje til himmelen, frelste mennesker kjem til himmelen."
• Det er mange faktorar i utviklinga av seksuelle problem, dei er enten biologiske, følelseskapte eller åndelege. Biologiske = Genetiske, hormonelle eller nevrologiske. Følelseskapte = Kulturelle inflytelser (familiebakgrunn, media, folk rundt den), oppfatningar, spesielle hendingar. Åndelege = vår falne natur, synd i generasjonar, satanske inflytelsar.
• Ved biologiske bakgrunnar må me laga ein ny måte å tenke og svare på til stress i livet.
• Ved følelseskapte bakgrunnar må me la Gud få rense såret.
• Ved åndelige bakgrunnar må me overgi oss til Gud.

I tillegg hadde me to "topp ti"-lister, ein kvar kveld.

Topp ti måtar å ha god finans:

1. Gi tiende.
2. Ikkje bruk meir enn du tjener.
3. Om du har store avgjørelser å ta, spør om råd.
4. Ha syltetøyglas - ikkje nødvendigvis ekte glas, men kanskje små kontoar du set inn pengar på for diverse formål, f.eks for å kjøpe hus, eller for god utdanning til barna dine osv.
5. Ha perspektiv. Skattane fins i himmelen, det som er på jorda er rust i forhold.
6. Slutt å ha kredittkort. Ha debitkort i staden for.
7. Reduser kva som er behov. Vær nøgd med det du har.
8. Ikkje vær sjalu på det naboen din har.
9. Vær generøs. Til og med sjølv om du ikkje har pengar. Du kan være generøs med tida di eller med orda dine.
10. Regnfulle dagar vil komme - ha ein paraply. Vær forberedt.

Topp ti tips for fysisk helse.

1. Spis sunt, sjølvkontroll er ein livsstil.
2. Gå daglig.
3. Vask deg ofte.
4. Sov fredfullt, ikkje legg deg for seint.
5. Tenk positivt.
6. Erklær det bibelen seier, til dømes "ved hans sår har vi fått legedom." (Jes 53:5)
7. Opptre rent.
8. Lev i takknemlighet.
9. Jobb avslappa.
10. Kjemp med nebb og klør.

Forresten, når Robi Sonderegger snakka så snakka han om at ting ein tenker på kan være relatert i hjernen med kjensler. Så om ein for eksempel hadde starta opp Hillsong Antarktis så kunne den ein sendte ned der ha mangel på sol og bli deprimert. Når den personen då kom heim igjen ville den bli trist kvar gong nokon sa Hillsong Antarktis. Uansett, ein må lage ein ny link som gjer at personen koblar Antarktis med glede.

Uansett i dag i Chapel seier talaren. Eg syns så synd på alle nordmenna når Robi sa at ein vert deprimert av mangel på sollys. Ikkje rart de alle er så glade her heile tida, det er vel på grunn av alt sollyset det...

Uansett. That's it. Logging off. Shutting down. Natta

USA!

Neste månad. 14-24 oktober. USA <3>

Mi venninne Vanessa giftar seg i Kentucky 23. oktober, og eg får være der!

Gler meg veldig!!

Planen er:

14-18 oktober - California med Åse Marie (ein dag) og onkel Jarl.

18.24 oktober - Kentucky med Vanessa + alle andre Hillsong-folka som kjem.

Vanessa og eg tok 1. året saman, og gjekk i samme klasse. Ho er frå Canada men forloveden er frå USA.

Helg!

Denne helga var søndagskveldsmøtet på fredag kveld. Det var veldig kjekt. Før og etter var det ein internasjonal matfestival, eg kjøpte meg tysk mat med håp om at det skulle smake norsk.

Pølsa og potetstappa var god, og dei hadde surkål, som eg elsker lukta av men ikkje smaken. Så alt i alt ganske bra, men eg angra i ettertid på at eg ikkje kjøpte indisk mat - butterchicken, som er kjempegodt. Men oh well, ein middag på ein kveld får være nok, hehehe.

Etter møtet gjekk eg på tribe-party for yello tribe - den gule "stammen" i Powerhouse, det var rimelig kjekt. Hadde nokre gode samtaler der, og høyrte nokre gode historiar, blant anna fortalte tribe-ledaren min om korleis ho brakk handa - ho vart nemleg påkøyrt denne veka. Av ein bil. Som køyrte vidare utan å stoppe. CRAZY!

Laurdag morgon var eg på street teams, og me vart invitert inn hos verdens sjønnaste kinesiske ektepar, typen som fyller opp koppen din 10 gonger utan at du nokon gong kom så langt at du drakk opp teen før dei fylte den opp.

Etterpå gjekk eg å shoppa med to venninner, noko eg ikkje har gjort på altfor lenge, fordi eg ikkje har pengar. Eg kjøpte berre ein billig tights, men det føltes godt. OG eg kjøpte meg lunch - BUTTERCHICKEN!! Fordi eg hadde så veldig lyst på det dagen før, hehehe.

Veldig godt. Eg kom heim frå shopping sånn rundt klokka 16, og gjekk så i kyrkja på kveldsmøtet, og i 25-års-dag på kvelden.

Nokre folk i connect gruppa mi byrja å diskutere diverse spørsmål om å være kjærastar, til dømes, korti seier ein "elsker deg", så det var veldig interessant, hahaha. Vart ganske høglytte diskusjonar. Og dei hadde kjempegod ostekake, hehe!

På søndag gjekk eg i kyrkja først, og så hadde eg lunch (SUSHI!!!) med ei god venninne frå Norge som forlova seg dagen før. Eg såg i bryllupsmagasin og fann ut at eg og vil gifte meg ;)

Så gjekk eg i bursdag til Synne på 11 år som har foreldre som går på college. Så me hadde pizza og marsipankake! Suksess!

Og på kvelden såg eg Prinsesse på prøve 2 og Notting Hill med jentene i huset mitt.

Søndag var farsdag i Australia, så gratulerer til alle fedre der ute! Inkludert min egen, som mottok ei melding :)

Men alt i alt ei veldig avslappande helg! :)

September er ein fin månad

Det er blitt september. Det betyr HAUST. I Norge.

Eller VÅR i Australia! Det betyr varmare vêr - forhåpentlegvis.

I dag var det regn, og ikkje veldig varmt.

Det gjorde ingenting for meg, regn minnar meg alltid om heime!

Uansett, eg håper på dette (frå bloggen i fjor)

"Og - forresten! Dette er den varmaste våren eg nokon sinne har vore borti, hehehehe. Den første vårdagen var for 13 dagar sidan, i dag var det 35,5 grader. Kokvarmt!!
Eg hoppa uti bassenget, men det hadde ikkje innsett at det skulle være varmt, så den var iskald. Føltes litt som Storavatnet 13 dagar etter den første vårdagen... Heheh
Så eg var tilbake på "land" etter ca 5 sekund. Seriøst. Freezing."

I år har eg ikkje basseng, så den feilen gjer eg ikkje igjen, hoho.

Men akkurat no ser det ikkje ut som at det kjem til å skje med det første, det er visstnok meldt storm og flom dei nærmaste dagane.

Ellers, så tenkte eg at eg kunne sei litt om blue mountains-turen på laurdag.

Det var nemleg ein konkurranse. Kvar bil var eitt team, og målet var å gjere alt på ei liste først og komme først fram til Blue Mountains.

Så ting me måtte gjere, og bevise med bilete.

1. Ta bilete med alle personane på teamet + bilen parkert på parkeringspalssen til Brian og Bobbie.

2. Ta bilete med alle medlemmer framfor "Hillsong"-skiltet.

3. Ta bilete med ein asiat.

4. Fylle bensin for $1

5. Drikke ein heil kopp kaffe med triple shot - trippel så sterk kaffe (eg smakte den - ÆSJ!)

6. Ta bilete med ein gul bil (me gjorde det på motorvegen - eg tok bilete frå baksetet, alle lente seg inn, og bilen framfor oss var gul).

7. Ta bilete med eit skilt med eit guttenamn i.

8. Ta bilete med alle deltakarar i eit tre.

9. Ta bilete med alle deltakarar i lufta.

10. Ta bilete med ein lokal Blue Mountains-person.

11. Filme medan me framførte den norske nasjonalsangen framfor folk og fekk pengar for det.

12. Være først ned verdas brattaste trapper ned til dei tre søstre.

Me gjorde det ganske bra, bortsett fra at me tømte ut kaffekoppen når det var litt igjen fordi den var kald, og at den lokale BM-personen var frå Skottland og at me la oppi pengane for sangen sjølve, og at me hadde komt først ned, hadde det ikkje vore for at me gjekk feil veg. Men me hadde vel ikkje fortjent å vinne uansett sidan me juksa litt, hehe!

Forever reign.

You are good, you are good when there's nothing good in me.

You are love, you are love on display for all to see.

You are light, you are light when the darkness closes in

You are hope, you are hope you have covered all my sin.

You are peace, you are peace when my fear is crippling

You are true, you are true even in my wandering

You are joy, you are joy, you're the reason that I sing

You are life, you are life, in you death has lost it's sting

Oh,

I'm running to your arms,

I'm running to your arms.

The riches of your love will always be enough.

Nothing compares to your embrace

Light of the world, forever reign.

You are more, you are more than my words will ever say,

you are Lord, you are Lord, all creation will proclaim.

You are here, you are here, in your presence I'm made whole.

You are God, you are God, of all else I'm letting go.

Oh,

I'm running to your arms,

I'm running to your arms.

The riches of your love will always be enough.

Nothing compares to your embrace

Light of the world, forever reign.

Hallelujah forever

All the glory forever

All the praise to you.

Hallelujah forever,

all the glory forever,

all the praise to you.

It is well with my soul

Høyr sangen først

Horatio Spafford vart fødd 1828 i New York. Han gifta seg i 1861 med Anna Larsen frå Stavanger, Norge. Han var ein suksessrik advokat. Frå 1862 til 1871 fekk dei 5 barn, ein gut og fire jenter.

Så snudde livet seg.

I 1871 døydde den einaste son deira fire år gammal. Like etter braut det ut ein bybrann i byen dei budde i Chicago. Horatio og Anna mista mykje i brannen, og den øydela masse for advokatbedrifta til Horatio.

Familien hadde planlagt å reise saman til Europa i 1873, men på grunn av alt som hende etter bybrannen sendte han kona og jentene avgårde på førehand. På veg over Atlanterhavet sank skipet dei var ombord i. Horatio mottok eit telegram frå kona som sa - "saved alone" - "redda, åleine".

Horatio reiste til England for å møte kona si, og på veg over havet der dei fire jentene hans døydde skreiv han sangen "It is well with my soul".

Tekst på første verset og refreng:

When peace like a river, attendeth my way

When sorrow like sea billows roll;

Whatever my lot, Thou has taught me to say,

It is well, it is well, with my soul.

Refr:

It is well

It is well

It is well, it is well with my soul

((Når fred kjem mot meg som ei elv,

Når sorga er som rullande bølger

Kva enn mi byrde er har du lært meg å seie

Det er bra, det er bra med mi sjel.)) (elendig oversettelse)

Life.

Hei Norge!

Tenkte eg kunne komme med ei lita oppdatering om livet den siste veka.

På laurdag dro norsk connect til the Blue Mountains - og eg har dermed oppfylt 3/4 av desse ønska.

Her er eit par bilete fra turen stjelt frå Trine sin facebook

Alle som var med. Oppe fra venstre: Trine, Anna, Annka med Benjamin framfor seg, Darjan, Vegard, Kristian, meg, Sandra og Tore. Nede frå venstre: Linn Therese, Asgeir, Knut, Silje og Jostein.

The three sisters. Nydeleg!

Meg.

Ein søt liten foss.

Ein crazy, stor foss!

Etter turen gjekk me rett i kyrkja, og etter det gjekk eg rett på jentekveld. Så kom eg heim og freaka nesten heilt ut fordi eg trudde nokon hadde stjåle lommeboka mi i kyrkja, noko som ville bety å få eit nytt kort tilsendt frå Norge for andre gong på nokre veker, men så kom eg på at eg hadde gløymt det i bilen eg køyrde heim i frå Blue Mountains, praise JESUS!

Neste dag, søndag, var kyrkje. Søndagar er alltid herlege. lange dagar.

Alle søndagane i august har me hatt noko som heiter Sunday Night Live. Det er ganske vanskeleg å forklare, men i staden for ei vanlig preike har me på søndagskveldane hatt ein person som snakkar, med diverse danseinnslag, sanginnslag, videoinnslag og liknande. Det er veldig nytt og inspirerande.

På mandag kveld hadde me norsk jentekveld med rømmegraut og heimelaga pizza med toro pizzafyll. Det var veldig kjekt, me hadde til og med brunost og alt.

PS! Eg veit dette kjem til å sjokkere - men eg har begynt å ete kanel på grauten!!!!! EG ER VAKSEN FOLKENS!!

I går - tysdag - kveld hadde eg connectgruppe her hos meg, elsker connectjentene mine. Dei er så forskjellige men likevel så herlige!! :)

I dag er kveld for assessments, oppgåver, som så langt går ganske dårlig egentlig, hehehe, føler meir for å oppdatere bloggen. På fredag kveld skal me gjere noko som skjer eit par gonger i året - søndagskveldsmøtet skal være på fredag kveld. Noko som blir veldig kjekt, men som vil seie at på søndag har eg fri om kvelden. Det blir rart. Men eg skal i 10-årsdag (trur eg) på fredag. Det er ein norsk familie her, og dei har to barn, Synne på 10 eller kanskje 11, det må eg finne ut av, og Benjamin.

Så det blir eit norsk "familie"selskap, HYGGELEG!!

Ellers så syns eg at alle som les dette kan skrive ein tre-linjers oppdatering om noko eg ikkje veit som foregår i livet deira i kommentarfeltet. Det kan være type "eg har begynt å ete kanel på graut" eller "eg skal gifte meg" Lite eller stort. Berre noko eg ikkje veit!

Tar du utfordringa?